علی کریمی پس از انجام نخستین بازی خود با پیراهن تیم پرسپولیس در لیگ هشتم در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: از عملکردم در دیدار برابر پگاه راضی نیستم. در هر صورت این نخستین بازی من برای پرسپولیس بود و معتقدم در بازی‌های آینده با سایر نفرات بهتر هماهنگ می‌شوم.

علی کریمی افزود: در هر صورت سه امتیاز این بازی برای پرسپولیس بسیار مهم بود که خوشبختانه توانستیم آن را بدست آوریم.

کریمی درباره‌ تشویق‌های مکرر تماشاگران نیز گفت: تماشاگران همواره به من لطف دارند و بسیار خوشحالم که در یک مسابقه این تعداد تماشاگر برای تماشای بازی پرسپولیس آمده است. تمام تلاشم را انجام می‌دهم تا در بازی بعدی بهترین عملکرد را داشته باشم. فضای ورزشگاه آزادی همواره جالب بوده است و حضور این تعداد تماشاگر برای یک بازی پرسپولیس جای تعجب و البته شادی بسیاری دارد و مهمتر از آن این بود که ما این تماشاگران خوب را با خوشحالی به خانه فرستادیم.

کریمی درباره‌ بازی پرسپولیس مقابل استقلال نیز گفت: هیچ‌گاه برای این بازی کری نمی‌خوانم، استقلال رقیب همیشگی پرسپولیس است و همواره داربی تهران اهمیت داشته است. امیدوارم این بازی جوانمردانه و تماشاگر پسند از کار دربیاید و هر کس بهتر بازی کند پیروز خواهد شد.

وی افزود: خاصیت بازی‌های داربی این است که هر تیمی بهتر از موقعیت‌های خود استفاده کند، پیروز می‌شود. این داربی نیز مانند بازی‌های سال گذشته است اما، شاید اهمیت نتیجه‌ی آن به خصوص برای هواداران بیشتر باشد. من نمی‌توانم نتیجه‌ را پیش‌بینی کنم اما، امیدوارم هر تیمی که شایستگی پیروزی را دارد، سه امتیاز این بازی را بدست آورد.

علی‌ کریمی درباره‌ انجام ندادن حرکات تکنیکی در بازی مقابل پگاه نیز گفت: در هر صورت تلاشم این بود تا در خدمت تیم باشم. هر جا که لازم بود دریبل زدم و هر جا هم که لازم بود بازی یک ضرب، دو ضرب انجام دادم.

علی کریمی درباره‌ قرار گرفتن در جو ورزشگاه آزادی پس از سال‌ها نیز گفت: 8، 9 سال بود که این فضا را تجربه نکرده بودم و بازی مقابل پگاه برایم بسیار خاطره‌انگیز بود.

وی درباره‌ تفاوت تیم پرسپولیس با تیمی که او سال‌های قبل در آن بازی می‌کرد، گفت: در هر صورت اکنون بازیکنان تیم جوان‌تر از آن موقع هستند و میانگین سنی تیم پایین‌تر است، با این حال همان طور که در آن زمان بازیکنان مطرح و بسیار خوبی در پرسپولیس حضور داشتند، اکنون نیز در گذر زمان بازیکنان سطح بالایی در پرسپولیس بازی می‌کنند.

علی کریمی درباره‌ احتمال بازگشتش به تیم ملی ایران نیز گفت: به تیم ملی فکر نمی‌کنم و تمام تلاشم این است بهترین بازی‌های ممکن را برای پرسپولیس انجام دهم.

او یکی از بهترین بازیکنان دنیا و یکی از بهترین استعدادهای امروز فوتبال است و فوتبالیست پرتغالی در رده حرفه‌ای است که در تیم‌های منچستریونایتد و ملی پرتغال بازی می‌کند.

نام رونالدو در کشور پرتغال نام رایجی نیست ولی پدر و مادرش به خاطر رونالد ریگان رییس‌جمهور آمریکا نام او را رونالدو گذاشتند. زیرا ریگان هنرپیشه مورد علاقه پدر رونالدو بود. او تاکید می‌کند این نامگذاری اصلا دلایل سیاسی نداشته است.

وی وقتی 3 ساله بود ضربه زدن به توپ را آغاز کرد. وقتی در 6 سالگی به مدرسه رفت دیگر علاقه‌اش به ورزش کاملا نمایان شده بود. او در آن زمان عاشق تیم بنفیکا بود و جالب است که بعدها به تیم رقیب آن یعنی اسپورتینگ پیوست.

در سال 1995 یعنی در 10 سالگی کریستیانو رونالدو کم‌کم در پرتغال کسب شهرت می‌کرد و آهسته آهسته نامی آشنا در ورزش فوتبال می‌شد. به طوری که دو تیم برتر شهر مادیرا در پی امضای قرارداد با او بودند.

کریس رونالدو با بازی در مسابقات زیر 17 سال یوفا برای تیم اسپورتینگ لیسبون مورد توجه سرپرست وقت تیم لیورپول قرار گرفت. در آن زمان او تنها 16 سال داشت و به همین خاطر لیورپول از خرید او صرف نظر کرد ولی همین موضوع سبب شد مورد توجه سرالکس فرگوسن قرار بگیرد.

در تابستان 2003 او در بازی برابر تیم منچستریونایتد به خوبی توانایی‌های خود را در معرض تماشا قرارداد و نشان داد که می‌تواند در دو جناح بازی کند.

پس از بازی، اعضای تیم منچستریونایتد همگی از یک استعداد درخشان سخن می‌گفتند. آنها معتقد بودند بهتر است در آینده در کنار این جوان باشند تا مقابل او در منچستر یونایتد.

فرگوسن این جوان را می‌خواست. او می‌خواست از رونالدو به جای دیوید بکام که به تازگی به رئال مادرید پیوسته بود بهره ببرد و بدین ترتیب کریستیانو با قیمت 24 میلیون و 12 هزار پوند رهسپار تیم منچستریونایتد شد.

رونالدو در ابتدا با پیراهن شماره 7 ظاهر شد ولی با وجود تمام مهارت‌ها و حمله‌هایش دوست نداشت تحت فشار انتظارات مردم باشد. انتظاراتی که از شماره پیراهن او نشات می‌گرفت. او ترجیح می‌داد پیراهن شماره 27 را بپوشد زیرا در اسپورتینگ نیز همین شماره را می‌پوشید.

رونالدو همیشه متهم به خودخواه بودن و تکروی است، با این وجود فرگوسن تمام حیثیت کاری خود را روی او گذاشته و مجددا با او قراردادی تا پایان سال 2010 به امضا رساند.

کریستیانو رونالدو در سال 2005 به بازیکن جوان ویژه فیلیپو معروف شد و از سوی فیفا بیستمین بازیکن برتر تاریخ فوتبال لقب گرفت. او با وجود اخلاق تندش محبوب طرفداران منچستریونایتد باقی ماند. به همین خاطر دوست ندارد هرگز تیم منچستریونایتد را ترک کند. او در بازی‌های جام‌جهانی اولین گل خود را با ضربه پنالتی به تیم ملی ایران زد.

پدر رونالدو که دینیس آویرا نام داشت هفتم سپتامبر 2005 و در زمان بازی‌های مقدماتی جام‌جهانی از دنیا رفت. رونالدو چند ساعت پس از شنیدن این خبر مجبور بود برابر تیم روسیه بازی کند و این برای او بسیار سخت بود ولی می‌دانست امکان ندارد در بازی غایب باشد. پس از بازی، سرالکس فرگوسن، رونالدو را مشایعت کرد و به کشورش فرستاد.

پس از حضور کریستیانو در تیم ملی کشور پرتغال و بازی مقابل تیم انگلیس در مسابقات جام‌جهانی آلمان، طرفداران تیم انگلیس به نشانه خشم خود شیشه‌های خانه گران‌قیمت کریستیانو را شکستند. رونالدو نیز از این عکس‌العمل غیرمنطقی مردم ناراحت شد و اعلام کرد منچستر را ترک می‌کند و آینده او در اسپانیاست.

سرالکس فرگوسن همیشه از کریستیانو رونالدو به عنوان یک بازیکن برتر نام می‌برد. او در یک مصاحبه مطبوعاتی در جواب به این سوال که آیا رونالدو بازیکن سال می‌شود یا نه، اظهار داشت: مطمئنم نام او در لیست است. او 21 سال دارد و به نظر من بهتر از این هم می‌شود. او به بلوغ لازم رسیده و امیدوارم بازیکنان جوان ما مثل او خود را نشان دهند.